“举瓢石窦响”的意思及全诗出处和翻译赏析

xī níng rén zǐ bā yuè yú luò yáng miào jué sì kǎo shì jǔ rén jí hái dào chū
熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出

shàng shān kǔ jī kě, zhōng dào dé hán quán,
上山苦饥渴，中道得寒泉，
jǔ piáo shí dòu xiǎng, rù kǒu fán ē quán.
举瓢石窦响，入口烦痾痊。
fú liú qù bú jiàn, luò jiàn shēng qiāng rán.
洑流去不见，落涧声锵然。
mò guī fù xiāng zhí, xiāng cóng xià píng chuān.
莫归复相值，相从下平川。