“星辰垂野断魂凉”的意思及全诗出处和翻译赏析

sì yuè jì wàng guò chū táng tóng lái zhī yí gě sù qīng xī dǐ tài píng qiáo ér
四月既望过初堂同徕之移舸溯青溪抵太平桥而

shǒu wǎn xī fēng mǎn cǎo táng, xǐ féng xiǎo gě xì lí páng.
手挽溪风满草堂，喜逢小舸系篱旁。
xún yuán bō dǐ chū shān yǐng, luàn yǎn yā qún fān xī yáng.
寻源波底出山影，乱眼鸦群翻夕阳。
cāng cuì chuān qiáo líng jìng huàn, xīng chén chuí yě duàn hún liáng.
苍翠穿桥灵境换，星辰垂野断魂凉。
tōu xián yí shì wú rén jué, wēi qǐ zhōng shēng rèn dào chǎng.
偷闲遗世无人觉，微起钟声认道场。