“霜清石出水分流”的意思及全诗出处和翻译赏析

shuò rì yíng kè zhè zhāng zhū xián duō yǒu hé zhě shǐ jūn zài fù réng cì yùn yǐ
朔日迎客这章诸贤多有和者使君再赋仍次韵以

shuāng qīng shí chū shuǐ fèn liú, xiè hòu sāo rén dé zhì qiū.
霜清石出水分流，邂逅骚人得志秋。
luò rì duàn xiá zēng yì qì, xiǎo chuāng dī hù kuì yīng yóu.
落日断霞增逸气，小窗低户愧英游。
kǔ wú jiǔ liàng néng péi yǐn, zhǐ yǒu shī méng kě bì chóu.
苦无酒量能陪饮，只有诗盟可避愁。
cǐ dì hé zāi tiān cǐ ruì, jiàn zhāng xīn shí jiǔ yá zōu.
此地何哉添此瑞，建章新识九牙驺。