“魂为客愁消”的意思及全诗出处和翻译赏析

yǔ wén shì zhuāng guān hǎi táng shí hǎi táng wèi shén kāi ér yú dàn xī guī yǐ fù
宇文氏庄观海棠时海棠未甚开而余旦夕归矣赋

yǔ měng jǐ zhōng xī, fēng kuáng suì chè cháo.
雨猛几终夕，风狂遂彻朝。
yǎn yuán chūn sè zuì, hún wèi kè chóu xiāo.
眼缘春色醉，魂为客愁消。
zé guó kōng liú zhì, shān fáng kǒng jì liáo.
泽国空留滞，山房恐寂寥。
píng wú yān yī wàng, xiāng mèng tài tiáo yáo.
平芜烟一望，乡梦太迢遥。