“主人怜过客”的意思及全诗出处和翻译赏析

yú guò xìng zhōu tài shǒu cháo hóu yán zhī yú dōng chí qíng bì tíng qiě dào qí suǒ
余过兴州太守晁侯延之于东池晴碧亭且道其所

zhèng gǔ tí shī chù, huāng liáng bù fù zhī.
郑谷题诗处，荒凉不复知。
shǐ qún lái wèn rì, jǐng wù yù guī shí.
使群来问日，景物欲归时。
yá yǎn gōng qīng liū, tíng tái rào cuì yī.
崖巘供清溜，亭台绕翠漪。
zhǔ rén lián guò kè, jiè yǔ ào yán xī.
主人怜过客，借与傲炎曦。