“断垣苍藓合”的意思及全诗出处和翻译赏析

lì chūn rì jì shān xī shí èr shǐ jūn chén chéng èr kǔn shuài yāo yóu chuī tái tóng
立春日纪山西石二使君陈程二阃帅邀游吹台同

cōng mǎ xún fāng chū, gāo tái yě wàng tóng.
骢马寻芳出，高台野望同。
rén jiē huì lián bèi, dì jí xiào wáng gōng.
人皆惠连辈，地即孝王宫。
yàn duì yōu lín xuě, gē yú dà guó fēng.
宴对幽林雪，歌余大国风。
duàn yuán cāng xiǎn hé, yí zhǎo bì liú tōng.
断垣苍藓合，遗沼碧流通。
rì zhuǎn píng wú wài, chūn guī yuǎn shù zhōng.
日转平芜外，春归远树中。
jīn zhāo féng fù kè, huái gǔ yì hé qióng.
今朝逢赋客，怀古意何穷。